Profilaktyka przeciwpożarowaNA NAJWYŻSZYM POZIOMIE

Hydranty to podstawowe elementy wodnych systemów ochrony przeciwpożarowej. Stanowią jedną z najpopularniejszych zabezpieczeń w przypadku pożarów. Instalacje hydrantowe można podzielić na wewnętrzne i zewnętrzne. Z uwagi na fakt, że mogą być one użyte w ramach akcji ratunkowej podczas pożaru, wymagają nie tylko prawidłowego zaprojektowania oraz wykonania, ale również późniejszych przeglądów, konserwacji, pomiarów wydajności itd. Skutki niezgodnego z przepisami wykonania lub zaniechania regularnych kontroli mogą być tragiczne w przypadku konieczności skorzystania z takiej instalacji.

Funkcje hydrantów w systemach przeciwpożarowych

Hydranty odgrywają bardzo ważną rolę w systemach przeciwpożarowych. Pozwalają na pobór wody bezpośrednio z sieci wodociągowej, która następnie może być użyta przez straż pożarną do gaszenia pożaru. Woda z hydrantów wydobywa się pod wysokim ciśnieniem, co dodatkowo wpływa na skuteczność prowadzonych akcji strażackich. Oczywiście zastosowanie hydrantów nie byłoby możliwe bez odpowiednich węży hydrantowych.

Każdy hydrant stanowiący element instalacji przeciwpożarowej musi spełniać określone wytyczne pod względem wykonanego projektu, jak i późniejszego wykonawstwa. Wszelkie podstawowe parametry hydrauliczne oraz wymagania lokalizacyjne dla określonych typów hydrantów unormowane są m.in. w obowiązujących przepisach prawnych.

Przegląd i konserwacja hydrantu

Aby instalacje hydrantowe zapewniały gwarancję niezawodności w strategicznych momentach, należy je okresowo kontrolować. Przynajmniej raz do roku konieczne jest wykonanie przeglądu stanu technicznego, podczas którego badana jest m.in. wydajność oraz ciśnienie w trakcie poboru wody. W tym właśnie zakresie swoje usługi zapewnia nasza firma. Specjalizujemy się w przeglądach, konserwacji, naprawach, pomiarach ciśnienia i wydajności hydrantów, badania węży hydrantowych, oznakowania czy wymiany zaworów. Zapewniamy też kompleksowe doradztwo PPOŻ oraz wsparcie przy opracowywaniu instrukcji bezpieczeństwa pożarowego (BP). Wszystkie pomiary wykonywane są skrupulatnie i precyzyjnie z zastosowaniem skutecznych metod i urządzeń.

Budynki lub/i pomieszczenia, w których panuje zwiększone ryzyko pożaru, muszą być odpowiednio zabezpieczone. Wiąże się to przede wszystkim z koniecznością zastosowania instalacji wykrywających pojawienie się dymu i ognia, ale również odpowiednich elementów konstrukcyjnych, które będą stanowiły skuteczną ochronę przed rozprzestrzenianiem się płomieni. W tym celu montowane są specjalne drzwi ogniochronne.

Specyfika drzwi ogniochronnych

Konieczność zastosowania drzwi ogniochronnych wynika z regulacji prawa budowlanego i może dotyczyć budynków (w tym nie tylko obiektów przemysłowych czy użyteczności publicznej, ale też domów wielorodzinnych) stosownie do klasy odporności pożarowej. Główną funkcją takich drzwi jest powstrzymywanie rozprzestrzenianie się ognia i dymu oraz zapewnienia użytkownikom obiektu bezpieczną ewakuację wyznaczonymi ciągami komunikacyjnymi, np. klatką schodową. Przyczyniają się one do zmniejszenia skali pożaru oraz spowodowanych przez niego zniszczeń.

Jak zbudowane są drzwi ogniochronne?

Istnieje wiele rodzajów drzwi ogniochronnych o bardzo zróżnicowanej konstrukcji. Różni się ona przede wszystkim wytrzymałością ogniową. To z kolei determinowane jest materiałami, jakie zostały użyte do wypełnienia skrzydła (np. wełna mineralna o odpowiedniej gęstości), a także dodatkowymi zabezpieczeniami przed przedostawaniem się dymu. Do innych istotnych elementów konstrukcyjnych zaliczamy również m.in. system uszczelnień oraz okucia i zamki.

Drzwi ognioodporne najczęściej wykonane są ze stali. Mogą być przeszklone lub pełne, wzmocnione, wyposażone w kratkę wentylacyjną przeciwpożarową lub klapy. W zależności od potrzeb posiadają zabezpieczenia przeciwpożarowe tylko z jednej strony lub z obu.

Na rynku dostępne są modele o różnych klasach odporności na ogień: EI 30, EI 60 oraz EI 120. Istotnym parametrem tego typu konstrukcji jest również dymoszczelność w klasie Sm oraz Sa.

Drzwi ognioodporne powinny zapewniać maksymalne bezpieczeństwo i trwałość w ekstremalnych warunkach pożarowych. Oczywiście poziom zapewnianego bezpieczeństwa, a więc odporności na ogień, zależy od ryzyka oraz przewidywanych skutków wystąpienia pożaru.

Pożar jest zawsze poważnym zagrożeniem dla wszystkich osób przebywających w budynku. Wiąże się z powstawaniem bardzo wysokiej temperatury, pojawieniem się płomieni, a przede wszystkim ze sporą ilością dymu. To właśnie dym jest jednym z najgroźniejszych czynników występujących podczas pożaru, ponieważ zwykle dość szybko rozprzestrzenia się po budynku.

Sposobem walki z dymem, która jest niezbędna do szybkiej i sprawnej ewakuacji oraz podjęcia akcji gaśniczej, jest stosowanie systemów oddymiania grawitacyjnego. Sprawdźmy, w jaki sposób działają tego rodzaju rozwiązania i jaka jest ich skuteczność.

Dym a ewakuacja i gaszenie pożaru

Zadymienie jest wielką przeszkodą w prowadzeniu akcji ewakuacyjnej, ponieważ ogranicza widoczność i może prowadzić do poważnych zatruć, a nawet śmierci. W dymie powstającym podczas pożaru znajduje się tlenek węgla, który może powodować zaczadzenie. Jest w nim obecny także dwutlenek węgla, który często wypiera z pomieszczeń tlen i wywołuje kłopoty z oddychaniem. W dymie mogą się też znajdować uszkadzający śluzówki dwutlenek siarki oraz trujący cyjanowodór. Liczba substancji niebezpiecznych może być znacznie większa, gdy dojedzie do zapłonu różnych środków chemicznych, np. farb lub rozpuszczalników. Zagrożeniem jest również wysoka temperatura dymu, która może powodować poparzenia dróg oddechowych i skóry.

Budowa systemu oddymiania grawitacyjnego

System oddymiania grawitacyjnego wykorzystuje powstającą podczas pożaru różnicę ciśnień, za sprawą której ogrzane gazy unoszą się ku górze. W ramach systemu w budynku są montowane urządzenia, których zadaniem jest monitorowanie stanu powietrza i reagowanie na pojawienie się dymu. Czujki dymu po wykryciu pożaru przesyłają odpowiedni sygnał do centrali sterującej. Ta z kolei otwiera umieszczone w budynku klapy i okna oddymiające. Są one otwierane automatycznie, za pomocą siłowników. Klapy umieszcza się zazwyczaj w dachu, natomiast okna są usytuowane na wyższych kondygnacjach. W skład systemu wchodzą też okna i drzwi napowietrzające. Są one zwykle umieszczone niżej, tak by umożliwić przepływ powietrza i wydostawanie się dymu klapami i oknami. One również są sterowane automatycznie.

Głównym zadaniem systemu oddymiającego jest zapewnienie wentylacji, umożliwiającej sprawne przeprowadzenie akcji ewakuacyjnej. System ten jest więc zwykle zaprojektowany w taki sposób, by przede wszystkim zabezpieczyć drogi ewakuacyjne.

Mianem układu nazywane są wszelkie instalacje, które znajdują się w danym budynku. Sprawa dotyczy między innymi przewodów wentylacyjnych, klimatyzacyjnych oraz grzewczych. Całość charakteryzuje się wieloma praktycznymi funkcjami. W niektórych sytuacjach instalacje mogą zostać poprowadzone przez profesjonalne strefy pożarowego oddzielenia.

Najważniejsze parametry przejść przeciwpożarowych

Przepisy prawa budowlanego wymagają, aby każda nieruchomość została podzielona na wiele stref pożarowych. Pomiędzy poszczególnymi strefami pożarowymi dość często przebiegają elektryczne kable czy też grzewcze rury. Przejścia przeciwpożarowe powinny przede wszystkim posiadać klasę odporności ogniowej, która oznaczona jest symbolem EI. Zgodnie z zawartym w Dz.U.2019.0.1065 Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, §234 „przejścia instalacji przez zewnętrzne ściany budynku, znajdujące się poniżej poziomu terenu, powinny być zabezpieczone przed możliwością przenikania gazu do wnętrza budynku”.  Istnieje grupa ważnych parametrów, które dotyczą przeciwpożarowych przejść.

Zabezpieczenie przepustów instalacyjnych

Oczywiście ogromne znaczenie dla zabezpieczeń przepustów ma rodzaj poprowadzonej instalacji. Nie należy zapominać, że wykonane ze stali, aluminium oraz miedzi przewody bardzo szybko się nagrzewają i przewodzą ciepło. Przejścia przeciwpożarowe niepalne powinny być pokryte farbami oraz masami ognioodpornymi. Całość pokrywana jest kolorem z obu stron na określonej w technicznej aprobacie długości. Z kolei palne przejścia powinny być zabezpieczone przy użyciu materiału z pęczniejący wkładem. Jak widać, niezbędne jest odpowiednie zabezpieczenie wszystkich pożarowych przejść.

Gaśnice to urządzenia, od których w przypadku wystąpienia zagrożenia pożarowego może zależeć życie i zdrowie wielu osób, a także możliwość ocalenia mienia lub całego budynku albo pojazdu. Bardzo ważne jest więc, by były utrzymywane w dobrym stanie technicznym oraz właściwie konserwowane. Kontrola sprawności technicznej gaśnic powinna być wykonywana zawsze ściśle według zasad określonych przez producenta. Szczegółowa procedura zależy od rodzaju konstrukcji, z jaką mamy do czynienia, m.in. typu środka gaśniczego i metody jego wyzwalania.

Przeglądy i konserwacja gaśnic

Zgodnie z obowiązującymi przepisami gaśnice powinny być poddawane regularnym przeglądom. Muszą one być wykonywane według zaleceń określonych dla każdego typu gaśnicy przez producenta. Przeglądy nie mogą być jednak robione rzadziej niż raz do roku. Informacja o wykonanym przeglądzie znajduje się na specjalnej etykiecie umieszczanej na gaśnicy. W przypadku nowych gaśnic termin jednego roku liczy się od daty produkcji gaśnicy uwidocznionej na zbiorniku. Warto zwrócić szczególną uwagę na tę informację, ponieważ zwykle, zanim gaśnica trafi do odbiorcy, upłynie już jakaś część okresu jej rocznej ważności. W sytuacji, gdy kupujemy gaśnice w wyspecjalizowanym punkcie bardzo często mamy możliwość wykonania przeglądu na miejscu. Nie ma ku temu przeszkód, ponieważ czas wykonywania przeglądu może być skrócony, tzn. nie musimy czekać, aż upłynie pełny rok od poprzedniego przeglądu.

Przegląd gaśnicy może być zgodnie z obowiązującymi przepisami dokonywany przez osoby, które posiadają odpowiednią wiedzę, umiejętności oraz niezbędne wyposażenie. Zakres czynności niezbędnych przy przeglądzie i kontroli gaśnicy jest określany przez producenta w jej dokumentacji lub instrukcji obsługi. W zależności od rodzaju gaśnicy czynności kontrolne obejmują kontrolę stanu środka gaśniczego oraz substancji powodującej jego uwolnienie. Sprawdza się również stan zbiornika, m.in. jego szczelność oraz brak śladów uszkodzeń. Kontroli poddawana jest także armatura – zawory, wskaźniki ciśnienia. Po pomyślnym wykonaniu wszystkich czynności sprawdzających na gaśnicy jest umieszczana kontrolka z datą badania.

Gaśnice, w których są zbiorniki ciśnieniowe podlegające UDT, muszą mieć również tzw. legalizację. Zbiorniki gaśnic pianowych albo ze środkiem na bazie wody z wkładką antykorozyjną, proszkowych i halonowych o pojemności większej niż 6 litrów pod stałym ciśnieniem są badane co 5 lat. Zbiorniki gaśnic pianowych lub ze środkiem gaśniczym na bazie wody pozbawione wkładki antykorozyjnej są badane co 3 lata. Zbiorniki gaśnic śniegowych są badane co 10 lat. W przypadku gaśnic, które posiadają znak CE, termin badania zbiornika zależy od zaleceń producenta.